Oefening moet het eerste jaar van het leven van een Tibetaanse Mastiff tot een minimum beperkt worden. Puppy’s moeten niet worden meegenomen op lange wandelingen, en ze hebben veel rusttijd nodig tussen de speelperioden door. De hoeveelheid activiteit kan geleidelijk verhoogd worden naarmate ze ouder worden.
Een volgroeid dier kan op één dag vele kilometers afleggen en zal qua activiteit waarschijnlijk langer leven dan jij.
Regelmatige wandelingen houden je huisdier geïnteresseerd en gemotiveerd en zorgen er tegelijk voor dat hij goed in beweging blijft. Bedenk dat deze hoektanden bezige geesten zijn die snel verveeld raken. Laat je Tibetaanse Mastiff echter nooit los van zijn riem, tenzij je in een volledig afgesloten ruimte bent. Onderschat nooit de natuurlijke drang tot bescherming van je huisdier.
Je huisdier moet een omheind oefenterrein hebben, en je moet daar regelmatig de wet handhaven. Mastiffs zijn uitstekende kauwers en komen vaak uit hun omheining door gaten in de tralies te kauwen. In werkelijkheid voeren de honden alleen hun natuurlijke impuls uit om hun territorium te patrouilleren, niet om te proberen te ontsnappen.
De minimum schofthoogte voor teven is 61 cm en voor reuen 66 cm en het gewicht is doorgaans tussen de 45 en de 70 kg. Bron
Onderhoud en verzorging van de vacht
Zo gauw je kunt, ontwikkel je een verzorgingsroutine voor je Tibetaanse Mastiff pup. Besteed wat tijd om je dier langzaam aan deze activiteit te laten wennen in een rustige, stressvrije omgeving. De essentiële uitrusting die je nodig hebt bestaat uit: grote pinnenborstels en grote nagelknippers.
slickerborstel; ontklittende hark; middelfijne metalen kam;
Ondanks hun dikke vacht kunnen Tibetaanse Mastiffs vrij van matten en klitten gehouden worden met een wekelijkse borstel- en kambeurt.
Werk van de achterkant van het lichaam naar de voorkant, begin bij de onderkant van de poten en werk zo naar boven. Breng je gereedschap naar buiten door de vacht en zorg ervoor dat het helemaal tot de huid doordringt.
Gebruik bij kleine matten alleen de ontklittende kam; bij middelgrote matten gebruik je babypoeder. Wrijf het poeder in de mat voordat je de slickerborstel gebruikt om hem langzaam te verwijderen. Gebruik van de ontklittende hark is nodig bij de grootste klitten.
De bevedering op de voor- en achterpoten, onder de “armen”, en in de staartpluim zijn de plaatsen waar het vaakst matten gevonden worden.
Voordat je je hond een wasbeurt geeft, moet je altijd zorgen voor de matten die er zijn. De matten zullen “aanvoelen” en heel moeilijk te verwijderen worden als je ze nat laat worden.
Deze honden hebben in de lente meestal een “blaasvacht”, wat een woord is voor de ondervacht die in grote, overvloedige klompen verhaart. Dagelijkse verzorging van je huisdier is gedurende deze hele periode aan te bevelen.
Scheer of knip een Tibetaanse Mastiff nooit als het buiten warm is.
Vermijd in de zomer het knippen of scheren van je Tibetaanse Mastiff. Je bevoordeelt je huisdier er op geen enkele manier mee! De vacht van de hond dient het hele jaar door als isolatie. Zowel hitte als kou worden erdoor beschermd. Het gevaar van een hitteberoerte voor een Tibetaanse Mastiff neemt alleen maar toe nadat hij geschoren is.
Verzorging als “medicijn” voor preventie
Verzorging is een cruciaal onderdeel van de preventieve gezondheidszorg van je hond, naast het onderhouden van het uiterlijk van je huisdier. Je krijgt de kans om te controleren op zaken als: parasieten; knobbels, gezwellen en snijwonden; ingebedde doornen en puin; hot spots; tandbederf; oog- en oorontstekingen; oog- en oorontstekingen; en hot spots.
Bij hondachtigen die in steden leven, zoek je onder de voetzolen naar materiaal dat aan de voet vastgekleefd of ingebed kan zijn, zoals teer, kauwgom, asfalt, of stukjes gebroken glas. Plattelandshonden kunnen zaden, bramen, stokken, doornen, of schimmel vinden.
Zoek naar aanwijzingen van infectie, ontsteking, of afscheiding in de vrouwelijke vaginale ingang en de penisschacht van een reu.
Het baden van je Canine
Slechts een paar keer per jaar zal je Tibetaanse Mastiff een bad nodig hebben. Te veel baden veroorzaakt dat de natuurlijke oliën in de vacht van een dier worden verwijderd, waardoor hun huid droog wordt.
Honden reageren in verschillende mate van opwinding op het nemen van een bad. Sommigen vinden het proces heerlijk en zijn er welwillend tegenover, maar anderen moeten tegen alle verwachtingen in het bad gedwongen worden – wat moeilijk is als je met een Tibetaanse Mastiff te maken hebt!
Omdat water waarschijnlijk overal terechtkomt, is het het beste te werken op een plaats met een antislip oppervlak en steeds alles bij de hand te hebben wat je nodig hebt. Dit is vooral belangrijk als je huisdier besluit er haastig vandoor te gaan.
Een slang of douchestraal tot je beschikking hebben zal echt helpen. Dit zal je helpen om het dier grondig nat te maken en de shampoo uit zijn vacht te wassen.
Gebruik een shampoo die speciaal voor hondachtigen gemaakt is. Humane shampoos zijn overdreven schurend en zullen de vacht van je huisdier droog doen worden.
Maak om te beginnen de vacht helemaal nat tot op de huid. Werk de shampoo in de vacht terwijl je vermijdt dat je sop op je gezicht krijgt, vooral op je ogen en oren.
Spoel zo grondig mogelijk uit, waarbij je je gezicht, ogen en oren erbuiten houdt. Om zoveel mogelijk water uit de vacht van de hond te absorberen, wikkel je hem in een handdoek. Gebruik een föhn om het proces te versnellen als de hond het toelaat.
Tot het dier helemaal droog is, houd je het binnen en uit de buurt van tocht.
Hoe maak je de oren van je hond schoon
Hoewel je de oren van je hond niet nat moet laten worden of water in hun gehoorgangen moet laten lopen terwijl je ze baadt, moet je toch hun conditie in de gaten houden om ophoping van was of een mijtenplaag te voorkomen.
Zorg ervoor dat de huid aan de binnenkant van de oren van je Tibetaanse Mastiff roze is en er gezond uitziet. Er mag geen opeenhoping van was zijn die er donker, teerachtig uitziet en geen overheersende, gistige geur heeft.
Een dierenarts moet het dier controleren als er vuil en een geur is. Met een wattenstaafje wordt de was getest, en als er mijten gevonden worden, kan een plaatselijk geneesmiddel de besmetting snel opheffen.
Steek nooit een wattenstaafje in het oor van een huisdier, want dat kan het trommelvlies ernstig beschadigen. Veeg in plaats daarvan de oorflap voorzichtig schoon met een watje of een watje bevochtigd met water of een oor reinigingsmiddel. Je kunt ook waterstofperoxide of in water verdunde azijn gebruiken.
Oogverzorging
Onderzoek het gebied rond de ogen op vervuiling of verzameld vuil terwijl je je Tibetaanse Mastiff borstelt. Om ophopingen te verwijderen, dep je een schone handdoek met warm water.
Er zijn commerciële oogreinigingsproducten verkrijgbaar om vlekken te verwijderen zonder het oog te irriteren als ze aanwezig zijn.
Een dierenarts zou de hond moeten controleren als je vermoedelijke infectieverschijnselen ziet. Deze bestaan uit, maar zijn niet beperkt tot: overvloedig slijm; roodheid, gezwollenheid, of andere irritatiesymptomen; korsten; aanhoudende loopachtige afscheiding; en oogverzakkingen.
Hoe eerder een oogaandoening wordt vastgesteld en behandeld, hoe minder waarschijnlijk het is dat de hond zijn gezichtsvermogen geheel of gedeeltelijk verliest.
Gebitsverzorging Tegen de leeftijd van 2 jaar zal 80% van alle gezelschapshonden een of ander gebitsprobleem hebben, en het aantal neemt toe met de leeftijd. Een essentieel onderdeel van een goede verzorging van je Tibetaanse Mastiff thuis is pro-actieve gebitsverzorging.
Opstapeling van tandplak is het meest voorkomende probleem, en het kan leiden tot tandvleesontsteking, tandinfecties, en zelfs tanduitval. Plaque strepen die zwart of geel zijn kunnen zichtbaar zijn als je naar het gebit van je hond kijkt.
Bovendien hebben ziektekiemen die in de bek ontstaan de mogelijkheid zich naar andere delen van het lichaam te verplaatsen en het ontstaan van ernstiger aandoeningen te bevorderen.
Je dierenarts kan je hondentandpasta verkopen, en je kunt een van de verschillende technieken gebruiken om het gebit van je huisdier echt te “poetsen”. Ja, er zijn hondentandenborstels die op de onze lijken, maar ze hebben kleinere koppen. Een vingertandenborstel met rubberen borstelharen is een andere optie.
Veel dierenartsen raden echter af iets anders dan je blote vinger te gebruiken om de pasta op de tanden van je hond aan te brengen. Het is beter wat tandpasta op de tanden aan te brengen dan helemaal geen. Je hebt natuurlijk een belangrijk voordeel als je hond de smaak van de tandpasta lekker vindt.
Het is het beste om zo snel mogelijk met de gebitsbehandeling van je Tibetaanse Mastiff puppy te beginnen. Overhaast het proces niet; begin langzaam. Laat de hond eraan wennen dat hij wordt vastgehouden en dat je vinger of een borstel in zijn bek wordt geplaatst.
Normale gebitsverzorging kan een conflict loos onderdeel zijn van de gewone verzorgingsroutine van je huisdier, als je voorzichtig en grondig te werk gaat.
Om de opbouw van tandplak te voorkomen is het ook een goed idee om je hond gebitsspeeltjes, traktaties en koekjes te geven. De dierenarts kan af en toe een volledige gebitsreiniging adviseren.
Je moet er echter op bedacht zijn dat deze ingreep voor honden een beetje verdoving vereist. De Tibetaanse Mastiff staat erom bekend een lage tolerantie voor verdoving te hebben. Overleg hierover van tevoren met je dierenarts.
Voordat je met de gebitsreiniging begint, moet de dierenarts advies vragen aan een collega die met honden van dit ras te maken heeft gehad, als hij geen voorafgaande expertise met het ras heeft.
Knip of slijp je de nagels?
Controleer de nagels van je hond minstens een keer per maand om te zien of ze geknipt moeten worden. Dit is misschien geen taak waar je je vaak of helemaal niet mee bezig hoeft te houden als het dier vaak op ruwe, harde oppervlakken loopt. In het algemeen is een knipbeurt nodig als de nagels van de hond klikken als hij zich over een tegel- of hardhouten vloer beweegt.
Als de nagels te lang worden, kun je ze meestal afknippen met een basis setje “guillotine” nagelknippers met handvatten die lijken op een tangetje. Alles zou in orde moeten zijn als de Tibetaanse Mastiff opgevoed is om te aanvaarden dat zijn nagels geknipt worden, maar sommige honden verdragen de sensatie van de tondeuse niet.
Een nagelslijper is in die omstandigheden een andere keus. Om de nagels in te korten tot een meer geschikte lengte, gebruikt dit gadget een kleine, roterende schijf schuurpapier. Het risico dat je in het vlugge van de nagel snijdt, wat het dier pijn doet en overvloedige bloedingen tot gevolg heeft, wordt door het gebruik van slijpers ook verkleind.
Als je toch per ongeluk een nagel laat bloeden, is het een goed idee om een styptisch potlood of poeder bij de hand te hebben. Als je ze op de punt van de nagel legt, stoppen beide onmiddellijk de stroom. Als dit gebeurt, schrik dan niet; stop gewoon het bloeden en troost de hond.
Beide voorgestelde methoden-het gebruik van een tondeuse of een slijper-zijn even geldig. De beslissing komt er echt op neer wat je Tibetaanse Mastiff het beste verdraagt.
Onderhoud van de anaalklier
Honden hebben klieren aan weerszijden van de anale ontluchting, en deze klieren legen zich gewoonlijk tegelijk met de stoelgang. Dit is een gevolg van het feit dat het dier zijn territorium markeert met zijn geur voor zowel zichzelf als andere honden.
De anaalklieren kunnen echter af en toe opzwellen en een impact krijgen, wat erg oncomfortabel is. De hond zal op zijn achterwerk over de vloer of de grond kruipen in een poging de klieren te openen. De anaalklieren moeten in deze situatie uitgedrukt worden om ze open te krijgen en goed te laten werken. Ik raad niet aan je hond met deze taak te helpen.
De operatie is niet inherent uitdagend, maar baasjes benaderen de taak vaak aarzelend, waardoor ze hun angst aan de hond tonen en zo het probleem erger maken. Toekomstige incidenten zullen veel moeilijker te behandelen zijn als de hond een slechte associatie ontwikkelt met het laten uitdrukken van de klieren.
Professionele trimmers zijn hier bedreven in, maar als je Tibetaanse Mastiff de persoon niet vertrouwt, kan de hond vijandig worden. Het verdient meestal de voorkeur om je trimsalon eerst de anaalklierproblemen te laten aanpakken. Raadpleeg je dierenarts voor hulp als dit onmogelijk is of als er een ernstige verstopping is.
Om te voorkomen dat de hond zich gedraagt als reactie op het feit dat hij in een zeer besloten omgeving aangeraakt wordt, kan het nodig zijn een beetje verdoving aan te brengen voor je hem naar de dierenarts brengt. Breng, voordat je de behandeling laat uitvoeren, met de dierenarts ter sprake dat Tibetaanse Mastiffs soms slecht tegen verdoving kunnen.
Een Tibetaanse Mastiff meenemen op vakantie
De mate waarin je hond met je meereist hangt helemaal af van hoe dat specifieke dier reageert op het in de auto zitten.
Sommige Tibetaanse Mastiffs hebben echter last van bewegingsziekte. Desensibilisatie vroeg in het leven helpt Tibetaanse Mastiffs meestal bij het overwinnen van reisangst. Het dier kan medicijnen nodig hebben als autorijden absoluut noodzakelijk is.
Je hond zal regelmatig de dierenarts moeten bezoeken, op zijn minst voor een jaarlijks onderzoek. Van gembernap koekjes is af en toe bekend dat ze het lijden aan wagenziekte verminderen.
Test je puppy door hem mee te nemen op korte autoritjes rond het blok; als de hond zich meer op zijn gemak voelt, vergroot je geleidelijk de afstand. Als je hond moeite heeft met reizen, zoek dan uit hoe ver het is naar de dierenarts en concentreer je erop hem te leren zo rustig verdraagzaam te zijn bij een reis van die lengte.
Sommige Tibetaanse Mastiffs zijn vanaf hun geboorte gefokt om te reizen. Je grootste zorg voor deze huisdieren is hun veiligheid in een rijdende auto. Houd je hond buiten het voertuig aangelijnd. Dit verhoogt de kans dat de hond een dodelijke verwonding oploopt bij een auto botsing en biedt een riskante afleiding voor de bestuurder.
Puppy’s moeten getraind worden om in een reiskrat te rijden, bij voorkeur een die een gordelbevestiging heeft. Vanwege de enorme afmetingen van de Tibetaanse Mastiff, introduceer je geleidelijk de hondengordel, een aangepast soort harnas dat aan de huidige veiligheidsbeugels van het voertuig bevestigd kan worden.
Hondengordels kunnen gemakkelijk online of in elke belangrijke dierenwinkel gekocht worden voor minder dan €50
Zorg dat je de riem van je hond bij je hebt, water- en voerbakjes, en zakjes om afval in te verzamelen en weg te gooien, als je met je hond reist.
Alle honden moeten tijdens rustpauzes op reis aan de lijn gehouden worden, maar de Tibetaanse Mastiff moet veel meer in bedwang gehouden worden vanwege zijn sterk beschermende aard.
Honden mogen nooit in geparkeerde auto’s achtergelaten worden. Het dier loopt niet alleen groot gevaar om in de zomer hitte-uitputting te ontwikkelen, maar hij kan ook een doelwit zijn voor dieven.
Hoewel een Tibetaanse Mastiff zich kan verdedigen, is de kans dat de hond bij zo’n ontmoeting letsel oploopt veel te groot om ooit zo’n gok te wagen.
Pensioneren
Omdat ze de ruimte niet hebben of niet weten hoe ze met het ras moeten omgaan, nemen veel kennels die dieren in pension plaatsen geen Tibetaanse Mastiffs aan. Als je verwacht dat je je huisdier in pension moet doen, begin dan ruim van tevoren te zoeken, want deze honden moeten apart gehouden en gevoed worden.
Vraag om een rondleiding als je elk van de instellingen die je op het oog hebt bezoekt. Maak kennis met het personeel en verneem precies welke diensten er verleend worden en tegen welke kosten. Vraag vooral of er personeelsleden zijn die al ervaring hebben met het werken met Tibetaanse Mastiffs. Geloof nooit een personeelslid dat beweert met om het even welk hondenras overweg te kunnen. Niet zomaar een hond, de Tibetaanse Mastiff is uniek!
Vraag je dierenarts of hij huisdieren in een pension onderbrengt of alternatieve kennels kan voorstellen als je geen geschikte kunt vinden. Waar je de hond ook onderbrengt, de instelling zal een bevestiging van inentingen nodig hebben en kan ook vragen om andere medische papieren te zien. Bovendien moet de hond goed geïdentificeerd zijn.
Het is ideaal om een familielid of goede vriend te hebben die voor je huisdier kan zorgen terwijl je weg bent, maar dit is anders dan een vriend te vragen voor een andere soort hond te zorgen. De Tibetaanse Mastiff zou echt tijd moeten doorbrengen met je dierenoppas, die tijdens je afwezigheid thuis aanwezig zou moeten zijn.
